توسعه ی روش شِلیرن زمینه ای مقطعی جهت اندازه گیری تغییرات سه بُعدی چگالی جریان سیال تراکم پذیر

روش شِلیرن زمینه‌ای مقطعی یکی از شیوه‌های نوین در مجسم‌سازی و اندازه‌گیری تغییرات چگالی سیال می‌باشد که با بهره‌گیری از اصول دو روش شِلیرن زمینه‌ای یا بی.اُ.اِس. و پرتونگاری مقطعی، قابلیت اندازه‌گیری تغییرات سه‌بُعدی چگالی را در یک میدان جریان شفاف داراست. در این روش، با تصویربرداری از جریان سیال در زاویه‌های مختلف و استفاده از روش‌های تحلیل وابستگی و بازسازی توموگرافیک، تغییرات سه‌بُعدی ضریب شکست نور و به دنبال آن، تغییرات سه‌بُعدی چگالی سیال محاسبه می‌گردد. تاکنون تحقیقات متعددی در زمینه‌ی روش بی.اُ.اِس. و توسعه‌ی آن انجام شده است، اما روش شِلیرن زمینه‌ای مقطعی تنها در شمار اندکی از پژوهش‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از انجام این پروژه، بررسی تحلیلی و تجربی دو روش بی.اُ.اِس. و پرتونگاری مقطعی و ترکیب آنها با یکدیگر به منظور توسعه‌ی روش شِلیرن زمینه‌ای مقطعی می‌باشد. از این‌رو در مطالعه‌ی حاضر، ابتدا به بررسی اصول روش بی.اُ.اِس. و مباحث مربوط به پرتونگاری مقطعی همچون تبدیل رادُن و تصویر برگشتی فیلتر شده پرداخته می‌شود و پس از توسعه‌ی تئوری‌های مورد نیاز، تئوری روش شِلیرن زمینه‌ای مقطعی ارائه می‌گردد و به دنبال آن، این روش به صورت تجربی مورد بررسی قرار می‌گیرد. بررسی تجربی نشان می‌دهد که تغییرات ثبت شده‌ی ضریب شکست نور توسط این روش، توزیع چگالی جریان سیال را با کیفیت خوبی به دست می‌دهد. واژگان کلیدی: روش شِلیرن زمینه‌ای مقطعی، روش شِلیرن زمینه‌ای یا بی.اُ.اِس.، ضریب شکست نور، تغییرات سه‌بُعدی چگالی، پرتونگاری مقطعی، روش‌های بازسازی توموگرافیک، تبدیل رادُن، تصویر برگشتی فیلتر شده، تئوری برش فوریه